بهداد لاهوتی در تازهترین تجربهاش در گالری هدایت، چیدمانی از واقعیتی انکار ناشدنی را برای ما به نمایش گذاشته که در پس تکرار بیامان تصاویر کمرنگ شده است.(۱) واقعیتی که در روز بارها در اخبار تلویزیون و رسانههای اجتماعی با آن مواجه میشویم، اما کمتر زمانی هست که بخواهیم در آن تأمل داشته باشیم. آن طور که لاهوتی در استیتمنتش بیان میکند، برای انسان امروزی صدای جنگ نه از میان جلدهای طلاکوب کتابهای تاریخی بلکه از اتاق نشیمنش به گوش میرسد. در حالی که فرشی زیر پای او گسترده شده، او روی مبل راحتیاش نشسته و تصاویر بیشماری از مصایب جنگ را که اخبار برای او به ارمغان میآورند، مشاهده و گاه تأیید میکند.