پیش‌نوشت: چند روز پیش در یکی از شبکه‌های اجتماعی عکس مجسمه‌ای را دیدم که توجهم را در همان وهلهٔ اول به خودش جلب کرد. (همان تصویری که در بالا مشاهده می‌کنید) یکی دو دقیقه آن را نگاه کردم. از نظرم بسیار خلاقانه و زیبا بود. به لطف یکی از دوستان توانستم مصاحبه‌ای که با هنرمند این آثار شده بود را بخوانم. و بعد از آن دربارهٔ او و کارهای دیگرش جست و جو کردم. از آنجا که کارهایش مرا شگفت‌زده کرد، تصمیم گرفتم مطلبی دربارۀ او بنویسم.
جانسون تانگ (Johnson Tsang) هنرمند خوش‌فکر هنگ کنگی است که از کودکی به نقاشی علاقه مند بود. اما گاهی برای یک هنرمند رجوع به دنیای خیالی نقاشی کافی نیست، او برای به تصویر در آوردن آنچه در ذهنش می‌گذرد به چیزی بیشتر از دنیای دو بعدی نیاز دارد. جانسون تانگ هم به خاطر زیاده‌خواهی‌اش از دنیای نقاشی پا را فراتر گذاشته و به مجسمه‌سازی رو آورده است. چون در مجسمه‌سازی هنرمند می‌تواند مشابه آنچه که در عالم می‌بیند خلق کند. می‌تواند در سه بعد کار کند. درست مانند طبیعت. تانگ می‌گوید:
«هر چه قدر هم که نقاشی‌هایم به واقعیت نزدیک می‌شد با این حال نمی‌توانستم زیبایی‌های طبیعت را به تصویر بکشم»
اما او تنها به واقعیت بسنده نمی‌کند، تانگ تخیلات سورئالیستی‌اش را با تکنیک‌های دنیای سه‌بعدی مجسمه‌سازی همراه می‌کند تا آثاری تحسین‌برانگیز بیافریند.
نکتهٔ جالب توجه زمانیست که متوجه می‌شویم او پیش از آنکه هنرمند شود یک افسر پلیس بوده و در بسیاری از واحدهای نیروی پلیس خدمت کرده است. اما او این تجربه را در کارهایش مؤثر می‌داند و معتقد است:
«بدون شک خدمت من در نیروی پلیس نقش مهمی را در آفرینش آثارم ایفا کرده است، حداقل اینکه چیزها را متفاوت‌تر می‌بینم»
در اغلب کارهای تانگ کودکان جایگاه ویژه‌ای دارند. بسیاری از آثارش چهره‌های کودکانه دارند. و یا دربارهٔ کودکان هستند. خودش این خصیصه را به کودک درونش متعلق می‌داند:
«معتقدم در برخی موارد من نبودم که یک اثر هنری را خلق می‌کردم، آثار هنری من دیدگاهم به جهان را از نگاه یک کودک نشان می‌دهند، از نگاه کودک درونم.»
جانسون تانگ از مواد متنوعی برای ساخت کارهایش بهره می‌گیرد. او هنرمندی خودآموخته است که با متریال‌های مختلفی از جمله چوب و فولاد ضد زنگ (stainless steel) هم کار کرده است.
هنرمندان تنها هنر را روشی برای بیان ایده‌هایشان و الهامتشان نمی‌دانند، آنها هم مانند هر انسان دیگری در آرزوی ساختن دنیایی بهتر هستند و سعی می‌کنند با آثارشان تأثیرگذار باشند. تانگ هم مانند بسیاری از هنرمندان دیگر چنین باوری را دارد. مضمون بسیاری از کارهای او عشق است و خودش می‌گوید چنین الگویی را در خلق کارهایش ناخودآگاه دنبال کرده است.
وقتی برای اولین بار آثار جانسون تانگ را مشاهده کردم. علاوه بر احساس تحسین، کنجکاوی‌ام هم برانگیخته شد. دوست داشتم دربارهٔ مضمون کارهای او بیشتر بدانم. بدون شک آثار تانگ زیبا هستند. آنچنان زیبا که در اولین مواجهه با آنها لبخندی بر چهره‌ام نقش بست. اما مطمئنم تانگ هنگام آفرینش، از خلق ایده‌ها تا ورز رفتن و کلنجار رفتن با کارماده‌ٔ مجسمه‌هایش، چیزی بیش از زیبایی مد نظرش بوده و قطعاً نمی‌توان همهٔ آنچه که او در هنگام خلق با آن سروکار داشته را در یک کلمه خلاصه کرد.
اینجاست که به نظرم نیاز به فردی مطلع و آگاه از دنیای هنر ضروری می‌نماید. کسی که بتواند جان مایهٔ آثار تانگ را برای ما بازگو کند. کسی که با هنر زندگی کرده باشد و بتواند تداعی‌هایی از آثار دیگر هنرمندان در کارهای او پیدا کند و با نقب زدن از اثری به اثر دیگر، دیدگاه و بینش ما را نسبت به هنر و اهداف هنرمند وسیع‌تر و دقیق‌تر کند.
آثار دیگر او را می‌بینیم:
پی‌نوشت یک: تمام نقل قول‌ها و مطالبی که از قول هنرمند نوشتم، از این مصاحبه برگرفته شده‌اند. (لینک)
پی‌نوشت دو: متأسفانه در فضای وب، به جز این مصاحبه نتوانستم مطلب کاملتری دربارهٔ او پیدا کنم، در اکثر سایت‌ها تنها آثارش گذاشته شده‌اند. حتی در وبلاگ شخصی‌اش هم در قسمت دربارهٔ من نوشته‌ای پیدا نکردم. (هرچند که با توجه به مصاحبه‌اش باید به زبان انگلیسی هم مسلط باشد). برای کاملتر شدن، لینک اینستاگرام او را قرار می‌دهم. البته چون لینک‌های اینستاگرام در وبسایت من خود به خود شکسته می‌شوند (دلیلش را نمی‌دانم)، آدرس آن را می‌نویسم:
لینک وبلاگ: Johnsin Tsang
لینک اینستاگرام: www.instagram.com/johnson_tsang_artist