بهرام حبیبی را خیلی وقت است که می شناسم. صفحه ی او را از همان ابتدا که وارد اینستاگرام شدم دنبال می کردم. تقریبا  سه سال پیش که ایسنتاگرام اجازه قاب غیر مربعی را به کاربرانش نمی داد. بهرام از جمله عکاسانیست که همیشه در حال حرکت هست، همیشه در حال بهتر شدن. همیشه نکته های کوچک زندگی اش را با تیزبینی می یابد و آن ها را در عکس هایش به تصویر می کشد.

دوست دارم داستان یکی از عکس هایش که در ذهنم ماندگار شده را برایتان بگویم.

یک روز بارانی که پادشاه فصل ها رنگ را به درختان چنار تهران پاشیده بود، هنگام قدم زدن در پارک پیرمردی را می بیند، چندثانیه نگاهش می کند و سپس از او عکس می گیرد. به پیش او می رود و با او هم صحبت می شود و می گوید ازش  عکس گرفته، پیرمرد خوشحال میشود و تشکر می کند و می رود. بعد از چند دقیقه پیش بهرام باز می گردد و می گوید پسرم امروز به من تلفن کرد و  تولدم را به من تبریک گفت. اصلا یادم نبود. امروز تولدم هست و شما از من عکس گرفتی.

به این احساس فکر می کنم که چه قدر آدم باید آن لحظه ذوق زده باشد، چه اتفاق خوبی که به قول بهرام می توانست نیافتد. می توانست عکسی نباشد و صحبتی نباشد. به قول بهرام: “اتفاقات خوب مثل دومینو می مونه، یک مهره رو اگر تکون بدی باعث اتفاقات خوبی میشی که زنجیروار حرکت می کنه و یقینا دوباره خیلی هاش می افته جلوی پای خودت.“

دوست داشتم این داستان را در ابتدا بگویم، چراکه به نظر من شناخت آدمها از این اتفاقات کوچک حاصل میشود. با این حال برای کامل شدن این مطلب اشاره کنم که بهرام مهندس عمران است و سبک و علاقه اصلی اش نمادهای شهریست. یک نگاه گذرا هم به عکس های صفحه اش بیاندازید متوجه میشوید او یک عکاس خلاق و تواناست. برای او ابزار مهم نیست چه با گوشی موبایل و چه با یک دوربین دیجیتال، عکس هایش در هر حالت آدم را چند دقیقه میخکوب می کند.

علاوه بر اینستاگرام یک کانال تلگرام هم دارد به نام Share The Joy ، که در آن موزیک های آرامش بخش و ناب را به اشتراک می گذارد. یک پوشه در لپ تاپم دارم و نامش را گذاشته ام: “به وقتِ‌آرامشِ‌اکنون” و بیشتر موزیک های کانالش را آنجا ذخیره می کنم. بسیاری از موزیک هایی که گهگاهی برای دوستانم می فرستم، از کانال بهرام انتخاب کردم.

امروز یک اتفاق خوب افتاد که بهانه نوشتن این مطلب شد. بهرام یک وبسایت ساخته است و اکنون آن جا هم می نویسد، از این اتفاق خیلی خوشحال شدم و همین شد که خواستم در باره عکاسی که قطعا در این مسیر از او یادگرفتم و لحظات آرامش‌بخشی را با عکس هایش و موزیک های بی نظیرش گذرانده ام، بنویسم. اکنون این لحظات خوب بیشتر شده و می توانم نوشته هایش را هم بخوانم.

علاوه بر این بهرام قصد دارد فروشگاهی هم برای پرینت عکس هایش در نظر بگیرد و این مرا بسیار شگفت زده کرده است. اگر نگویم اولین اما قطعا جزو اولین خریداران قاب برج میلادش خواهم بود. به باور من پرینت و چاپ یک عکس می تواند آن احساس نابی که با دیدن عکس داشته ایم، را همیشگی کند.

اینستاگرام بهرام حبیبی

کانال تلگرام Share The Joy

وبسایت بهرام

داستان دو عکس(+),(+)