از من پرسیده بودند که چه کتابهایی را برای مطالعه در حوزه عکاسی خواندهام و پیشنهاد میکنم. در روزهای نزدیک نمایشگاه کتاب تصمیم گرفتم کتابهایی که تاکنون مطالعه کردهام و به نظرم برای عکاسان میتواند سودمند باشد را در یک لیست گردآوری کنم. امیدوارم برای کسانی که به عکاسی علاقهمندند این فهرست سودمند باشد. در ادامه چند نشر خوب را هم معرفی میکنم. چون رویکرد اصلی من نقد و نوشتن در زمینه مباحث نظری عکاسی است، بیشتر کتابها از این دسته هستند، اگر شما کتاب دیگری میشناسید، ممنون میشوم آن را در بخش نظرات معرفی کنید.
برچسب: دیوید بیت
پرترههای هنری نادار، گامی رو به جلو برای عکاسی پرتره
همان طور که پیشتر اشاره کردیم، در میانهی قرن ۱۹ صنعت عکاسی پرتره میان مردم فراگیر شد و در آن دوره هر خانوادهای از هر قشری میتوانست برای خودش پرترهی خانوادگی داشته باشد. (+) با این حال، در آن زمان عکاسی پرتره بیش از آن که بخواهد یک فعالیت هنری شمرده شود، یک صنعت تجاری بود. پرترههای خانوادگی و کارت ویزیتهای میانهی قرن ۱۹ چندان از ارزش زیباییشناختی بهره نبرده بودند. کمترین تلاشی برای زیبا حالت داده شدن سوژهها صورت نمیگرفت و وقت چندانی برای پردازش آن صرف نمیشد.
در آن زمان عکاسی به نام گاسپار فلیکس تورناشُن مشهور به نادار به طور اتفاقی وارد این حرفه شد و توانست عکاسی پرتره را از یک ثبت مکانیکی سریع ارتقا دهد و حالات و ویژگیهای سوژه را در عکسها بازبنمایاند.
ادامه مطلب “پرترههای هنری نادار، گامی رو به جلو برای عکاسی پرتره”
عکاسی، رسانهی محبوب تودهی مردم
اگر تا پیش از قرن نوزده تنها مردمان طبقهی مرفه امکان سفارش دادن پرتره های فردی و خانوادگی را داشتند و میتوانستند از نقاشان بخواهند که تصویرشان ثبت شود، حال با آمدن عکاسی این امکان در اختیار طبقهی متوسط و پایینتر نیز قرار گرفت. اکنون هر کسی میتوانست یک داگرئوتیپ از خودش و یا خانوادهاش داشته باشد.
در ابتدای دههی ۴۰ قرن نوزده، تکنیکهای عکاسی آن چنان پیشرفت نکرده بودند به همین دلیل داگر هرگز فکرش را هم نمیکرد که روزی بتوان با استفاده از فرآیندی که او کشف کرده بود، چندین هزار پرتره ثبت کرد. او به خاطر مدت زمان نوردهی بالا، چندان امیدی به فرآیندش نداشت و آن را ادامه نداد. با این حال شخص دیگری با نام فرانسیس آراگو (Franciois Arago) به پیشرفت تکنیکهای عکاسی برای ثبت پرتره مردم امید داشت. چرا که نه عکاسی منظره و نه عکاسی طبیعت بی جان، هیچ کدام جادوی پرتره را نداشتند.
ژانر منظره چگونه وارد دنیای عکاسی شد؟
برخی مفاهیم آنچنان در دید ما بدیهی و ساده به نظر میرسند که فکر میکنیم، از ابتدای تاریخ به همین شکل وجود داشتهاند. اما وقتی تاریخ تکاملیشان را بررسی کنیم، متوجه میشویم مسیر طولانی را طی کردهاند تا میان مردم رواج پیدا کنند.
ژانر منظره در هنرهای تجسمی هم از این دسته مفاهیم است. اگرچه میتوان تاریخ منظره را با نقاشی نیاکانمان روی دیوارهی غارها مرتبط دانست، اما در واقع این ژانر تا پیش از رنسانس در میان هنرمندان چندان متداول نبود.
در این یادداشت میخواهم مطالبی را که در مورد منظره در مدت اخیر مطالعه کردم، را خلاصه کنم. این یادداشت حاصل آموختههای من از فصل «منظره» در کتاب مفاهیم عکاسی اثر دیوید بیت (David Bate) و همچنین مجموعه مقالاتیست که در شماره ۴۲ حرفه هنرمند چاپ شده. علاوه بر این سخنرانی صیاد نبوی در نشست اول نظریه و عکاسی که در گالری محسن برگزار شد در شکلگیری آن بیتأثیر نبوده است. (لینک سخنرانی) ادامه مطلب “ژانر منظره چگونه وارد دنیای عکاسی شد؟”