دسته: اریک کیم

چرا عکس می‌گیرید؟ ۱۲ پاسخ جالب!

امروزه این سوال را نه تنها از عکاسان بلکه فکر می‌کنم از هر شخصی می‌توان پرسید. چه اینکه به مدد تکنولوژی موبایل‌هایی در دسترس ماست که علاوه بر توانایی پردازش های قوی، بسیاری از تنظیمات دوربین‌های دیجیتال را در خودشان گنجانده‌اند.

اریک کیم در وبسایت خودش بخشی به عنوان تالار گفت و گو دارد که در آن سوال‌هایی می‌پرسد و بحث‌هایی شکل می‌گیرد. یکی از آن سوال‌ها که امروز توجهم را جلب کرد این سوال بود:

چرا عکس می‌گیرید؟

برخلاف تصورم، تنوع جواب‌ها به این سوالات بسیار زیاد بود. هر شخصی به فراخور تجربیاتش نکاتی آموخته بود که آن‌ها را بدون سانسور نوشته بود. تصمیم گرفتم برخی از پاسخ‌هایی که برایم جذاب و چشمگیر بودند را برای شما اینجا بگذارم. شما هم اگر دوست داشتید برایم بنویسید چرا عکس می‌گیرید.

۱- من عکس می‌گیرم تا خودم را ابراز کنم، بدون محدودیت و تعصب.

۲- من عکس می‌گیرم برای اینکه از ناحیه امن خودم خارج بشوم.

۳- من عکس می‌گیرم برای اینکه لحظه‌های رویایی با پسرم بگذرانم.

۴- من عکس می‌گیرم برای اینکه از افسردگی رها بشوم.

۵- من عکس می‌گیرم برای اینکه یک روز خسته کننده را به یک روز خاص تبدیل کنم.

۶- من عکس می‌گیرم برای اینکه کنجکاوی‌ام را دنبال کنم.

۷- من عکس می‌گیرم تا به مردم نشان دهم در هر چیز کوچک در این جهان زیبایی نهفته است، تنها کافیست متفاوت ببینیم.

۸- من عکس می‌گیرم تا جهانی که در ذهنم هست را خلق کنم.

۹- عکاسی روزنه ای برای خلاقیت من است و بوسیله‌ی آن می‌توانم با دنیا ارتباط برقرار کنم.

۱۰- من عکس می‌گیرم تا در لحظه باشم، تا درونم را بهتر دریابم، نگاهم به دنیا و ارزش‌هایم را بشناسم و به جای آن‌که تماشاگر زندگی باشم، آن را به طور کامل تجربه ‌کنم.

۱۱- من عکس می‌گیرم تا به مردم کمک کنم از عزیزانشان قدردانی کنند. (اریک کیم)

و پاسخ من:

۱۲- من عکس می‌گیرم تا دنیای خودم را بهتر و دقیق‌تر بشناسم. تا نگاه خودم را کشف کنم و آن را با دیگران به اشتراک بگذارم. معتقدم عکس‌ها آیینه روح عکاس هستند.

 

 

کارآفرینی در عکاسی از نگاه اریک کیم

اریک کیم (Eric Kim) از عکاسان خیابانی شناخته ‌شده ایست که آوازه تکنیک‌ها و ترفندهای حرفه‌ای‌ اش در همه جای جهان پیچیده است. شاید بدین علت که می‌توان عکاسی خیابانی را جز دشوارترین ژانرهای عکاسی دانست  و هر نکته و سخنی می‌تواند شبیه یک چراغ، راهنمای این مسیر سخت باشد.

بسیاری از عکاسان بر این باور هستند که ۸۰ درصد عکاسی خیابانی جرأت و ۲۰ درصد آن تکنیک و ترفند است. اریک دو کتاب شناخته شده دارد که توسط نشر تیسا به چاپ رسیده است: عکاسی خیابانی با اریک کیم و ذن در هنر عکاسی خیابانی. کتاب اول او به بررسی تکنیک ‌ها و ترفند‌ها می‌گذرد و کتاب دوم او که هم اکنون آن را در دست مطالعه دارم، عکاسی خیابانی را از جهت نگرش ذهنی و درونی و مباحث فلسفی به بیانی ساده و روان  بررسی می‌کند.

مدتیست با وبسایت او آشنا شدم و مطالبش را مطالعه می‌کنم. هفته پیش یک مقاله انگلیسی از او درباره راهنمای کارآفرینی در عکاسی دیدم که ۴۱ صفحه بود. با اینکه ترجیح من خواندنِ متونِ انگلیسی بلند نیست اما همان لحظه شروع به خواندن کردم و هرچه بیشتر پیش می‌رفتم اشتیاقم بیشتر می‌شد. نثر وی بسیارساده و روان است و علاوه بر این یک مزیت طلایی دارد. نوشته‌های او چه در کتاب و چه در وبسایت معمولا از نوت‌های کوچکی تشکیل شده که همین امر کار خواندن را آسان‌تر می‌کند. در ابتدای کتاب ذن در هنرعکاسی خیابانی می‌گوید نیازی نیست که این مطالب را پشت سرهم بخوانید، می‌توانید از هرجای کتاب شروع کنید و هر قسمتی را که دوست داشتید مطالعه کنید.

در مقاله‌ی او نیز همین روند طی شده، یعنی مقاله از چند فصل تشکیل شده و هر فصل به زیرفصل‌های کوچکتری تقسیم می‌شود. اگرچه که در نوشته‌هایش بسیار صریح صحبت می‌کند اما این صراحت و آزادی بیان دوطرفه بوده و نه تنها آزاردهنده نیست بلکه توجه خواننده را بیشتر جلب می‌نماید.

در این مقاله که او به طور تخصصی‌تر به راهکارهایی برای کارآفرینی می‌پردازد در همان ابتدای امر تاکید می‌کند که این شرایط و مشکلات چیزهاییست که من در پیش روی خودم می‌بینم و بنابراین راه‌ حل‌ها و راهکارهای ارائه شده مختص من هستند و ممکن است برای شما هم بتواند مفید باشد. در واقع او اهمیت این مساله را در جای جای نوشته‌اش تکرار می‌کند و به عبارت عامیانه تر آب پاکی را همان ابتدا روی دست مخاطبش می‌ریزد.

در مقدمه‌ی مقاله راهنمای کارآفرینی، اریک کیم مروری بر روندهایی که پیش روی خودش می‌بیند دارد و پس از آن به شرح نیازهای خودش می‌پردازد و در نهایت ترجیحاتش برای انتخاب دوربین عکاسی و راهکارهایی که برایش در زمینه کارآفرینی مفید هستند را بیان می‌کند. و در ادامه مقاله به صورت گام به گام تجربیات خودش را ارائه می‌کند.

اریک کیم منتقد جدی شبکه‌های اجتماعیست و در مقاله‌اش به نکات جالبی در این زمینه اشاره می‌کند. از جمله اینکه شبکه های اجتماعی آزادی را از شما می‌گیرند. و شما برده لذت لحظه‌ای لایک‌ها و کامنت‌ها خواهید بود یا اینکه در ترتیب مطالبی که برای شما نشان داده می‌شود یا تبلیغاتی که برایتان به نمایش گذاشته می‌شود دخالتی ندارید. شاید بتوان گفت مهمترین مساله‌ای که اریک کیم را به کارآفرینی سوق داده است، عدمِ آزادی در انتخاب آن چیزی است که خودش می‌خواهد. به همین علت او ترجیح می‌دهد وبسایت داشته باشد و عکاسان را به داشتن یک وبسایت شخصی و کسب و کار آنلاین تشویق می‌کند.

اگرچه که او منتقد شبکه‌های اجتماعیست اما استفاده از آن‌ها را برای توسعه کسب و کارش مفید می‌داند. همچنین اریک معتقد است شما باید رسانه خودتان را بسازید. تاکید وی بر ساخت وبسایت ‌هم از همین جهت است. اریک کیم در وبسایتش علاوه بر قسمتی که در آن مقاله‌هایش را منتشر می‌کند، بخش دیگری را به تجربیات خودش و همچنین فروش محصولات و کتاب‌ها و دفترچه‌های کوچکِ مخصوصِ عکاسی خیابانی که با کمک همسر و خواهرانش طراحی کرده اختصاص داده است.

در پایان فکر می کنم اریک کیم را می‌توان از عکاسان حرفه ای در شاخه خودش به شمار آورد که آینده نگری تحسین برانگیزی دارد. شاید این نقل قول از او که در همین مقاله بعد از انتقاد صریحش از شبکه‌های اجتماعی  بیان می‌کند به عنوان حسن ختام ایده خوبی باشد:

 

“There is no real enemy. The only enemy is ourselves”

 

 

سری مطالب نگاه عکاسان